Articles balisés ‘Poesia’

GuilhemLa lenga d’ací La lenga d’ací qu’at sap tot deu monde. La lenga d’ací qu’at sap tot deu monde d’ací. Lenga mair, lenga nosta, lenga de la noste mair. Mots, bruts, calhaus deus gaves, Qui tostemps tornan pujar de tèrra. Arrebòts arredonits Que hèn bordas e maisons de noste. Mots, bruts, calhaus deus gaves, Qui…

GuilhemLaudats en l’aunor de la mia Francesca A ua modista erudita e devòta. Dedicacion de Baudelaire ; ne sabem pas a qui s’adreça. Qu’ac cantarèi sus còrdas navèras Ma cerviòta qui t’amusas Dens la solitud deu men còr Sias adornada de garlandas Ò hemna deliciosa Per qui los pecats que son absòuts Com Lethe benefic En…

Guilhem2. Que plori las blaçaduras de la Fortuna Còr Que plori las blaçaduras de la Fortuna dab uelhs coladís; çò que m’a prodigat, pervèrsa, que m’ac torna préner. Çò que legen qu’ei vertat; aquera bèra anerada, quan volem gahar-la, qu’ei cappelada. Suu sièti de la Fortuna, qu’èri assedut en haut, flors pingorladas de la prosperitat…

Guilhem1. Ò Fortuna ! Còr Ò Fortuna ! coma la Lua cambiadissa, tostemps que creish e descreish ; hastiala vita un còp encrumeish, un còp esclaira l’esperit, per jòc ; indigéncia, opuléncia, las hon coma glaç. Hat monstruós e vueit, tu, arròda virolejanta, pervèrsa, van ei lo bonaür tostemps dissoluble ; omprada e velada, que m’esclaira jo…