La guèrra au cinèma
Au sègle XIXau, istorians que calculèn que de 1496 ab. J.-C. (data a la quau las honts pòden estar consideradas com hidablas) dinc en 1861, sia en 3358 ans, qu’i avó 3130 annadas de guèrra e solament 217 annadas de patz. La guèrra que sembla donc har partida de l’istòria umana. Alavetz n’ei pas susprenent que lo filme de guèrra existisca despuish las debutas deu cinematografe e qu’aucupe ua plaça importanta dens la produccion mondiau.
Pròguèrras e antiguèrras
De d’òra, los que govèrnan qu’an trobat dens lo filme de guèrra la canau ideau entà la propaganda. E que s’i son perfèitament escaduts a’n har ua arma ideologica qui favoriza la diabolizacion de l’aute que sia vesin o luenhèc. Pensatz per exemple a Los Quate Cavalèrs de l’Apocalipsi (1921) en lo quau Rudolph Valentino harà un còp de mei capvirar los còrs de las espectatoras.
Totun, en parallèle, en 1919, lo realizator francés Abel Gance que filma Qu’acusi qui conta lo tornar a la vita deus morts de la «der des der» vienuts reclamar comptes aus vius.
Un cambiament: La bandada sauvatja de Sam Peckinpah
En 1968, Sam Peckinpah que realiza La Bandalada Sauvatja dont las scènas de combat demoran d’ua violéncia qui, despuish, n’ei pas estada sovent egalada. Lo realizator qu’adòpta multiples punts de vista de cameras, qu’altèrna ralentits e accelerats pendent los impactes de balas e d’explosions, que hè shisclar la sang deus còs deslogats de faiçon espectaclosa, que crea ua coregrafia macabra e ipnotica…
La Bandalada Sauvatja
Qu’i a de tota evidéncia dens lo filme de guèrra un abans e un après La Bandalada Sauvatja. Aquera òbra unica qu’a influenciat pregondament lo cinèma de Francis Ford Coppola (Apocalypse Now), de John Woo (Windtalkers), de Steven Spielberg (Que cau sauvar lo soldat Ryan), de Ridley Scott (La Caduda deu Faucon Negre), d’Oliver Stone (Platoon), de Quentin Tarentino (Inglorious Basterds) qui ac reivindica obèrtament. E de tot lo cinèma asiatic actuau, en particular taiwanés e corean, au quau devem los filmes de guèrra mei estramosents de las 20 darrèras annadas: Hrairs de sang de Jo-Kyu-Kong (2004), The City of Life and Death de Lu Chuan (2011), The Front Line de Jing Hun (2011), Warrior of the Rainbow de Weï-Te Chang (2016), Battleship Island de Seung-Wai Ryoo (2018)…
Peckinpah qu’a iniciat ua estetica deu filme de guèrra qui, devath l’aparéncia deu realisme, se n’aluenha considerablament entà ne har un espectacle atractiu e mortifèr, qui espudish e fascina au còp.