Capsús

Guilhem

Capsús

Un bèth matin de julhet, la cafè avalat, en orbir la pòrta, los Pirenèus bèths e grans davant jo, tà casa !
Los ancians disen : Quan la montanha es aquiu, la ploja n’ei pas luenh.
Que’m disi totun que son tan beròjas, que’n cau profieitar !
Un torn viste hèit tà véder las vacas, los guits, l’arrosatge aus milhòcs e tot aquò e haut, qu’i vau, qu’i pugi.
Dètz òras, que preni la mapa, l’auto e en davant de cap tà Vic de Bigòrra, Tarba.
Ne soi pas enqüèra a Banhèras de Bigòrra que Diu vivant, aqueths cons de vielhs qu’avèvan rason, los pics desapareishen e la montanha que s’assombreish d’un nere de corbaish.
Adiu Pirenèus. Que va caler véder autas causas. Que viri a esquèrra, un panèu : Abadia de l’Escaladiu (Abbaye de l’Escaladieu) 20 minutas. E donc que’m tròbi a Bonamason, davant ua bastida de las granas. Que segueishi l’itinerari a pè, qu’espii cada part d’aquesta construccion en carrat, explicada dab panoncèus sus la murralha.
Qu’estó bastida en 1140 per los monges Cistercians de Morimond en aquesta vath de las Baronias, plan socava, rica de seuva e rius.
Lo son nom que pòt deishar pensar a un lòc entau repaus e l’estanquet : Escala a Diu, a la casa de Diu, suu camin deu Bearn tau País de Foish.
Grana glèisa, petita cauhadera, dromider comun, claustre, casau…
Qu’entram en totas las salas sancèras, que trobam vaishèra, moneda dab la crotz occitana.
Quins bastidors qu’èran los Cistercians per trobar enqüèra de las lors construccions !
Adara, qu’ei la proprietat deu departament de los Hauts Pirenèus qui dab drin de tribalh hèit, aubreish au monde tà visitar aqueste lòc ric d’ua istòria simpla, sòbria e pura.
Un deu Vic Vielh